Pacjenci, którzy doznają urazów lub przygotowują się do zabiegu, często zadają pytanie w gabinecie, czy niezbędna będzie rehabilitacja. Szybki powrót do sprawności gwarantuje właśnie odpowiednio dopasowana rehabilitacja, dlatego w wielu przypadkach jest ona konieczna. To leczenie dysfunkcji, które mogą prowadzić do niepełnosprawności i dotyczyć sfer: biologicznej, psychologicznej oraz społecznej.
Rehabilitacją są to wszelkie działania podejmowane, aby przywrócić choremu częściową lub pełną sprawność umożliwiającą mu samodzielne funkcjonowanie. Leczenie odbywa się zarówno poprzez udział jednego specjalisty, jak i kilku. Może je przeprowadzać fizjoterapeuta, logopeda, psycholog, a także terapeuta.
Z kuracji powinni korzystać pacjenci z lekkimi oraz poważnymi schorzeniami. Dotyczy to także osób, które doznały urazów lub walczą z powikłaniami po chorobach. Rehabilitacja jest zalecana najczęściej z powodu: bólu kręgosłupa, złamań kości, problemów ze stawami, urazu rdzenia kręgowego, problemów neurologicznych, a także u osób z chorobami przewlekłymi.
Rozpoczęcie rehabilitacji może być także spowodowane wizytą u lekarza, który zaleci pomoc fizjoterapeuty, ortopedy lub ośrodka rehabilitacji. Ważne jest znalezienie przyczyny utraty zdolności normalnego funkcjonowania, skutków i wyznaczenie celu leczenia.
Zapisz się na konsultacje z fizjoterapii
Cel rehabilitacji to określenie, jaki rodzaj rehabilitacji będzie potrzebny w powrocie do zdrowia. Mimo że rehabilitacja dotyczy konkretnych funkcji człowieka, może wymagać pomocy kilku specjalistów. Często utrata zdrowia fizycznego może wiązać się z problemami psychologicznymi.
Wyróżnić można różne metody rehabilitacji:
Typy leczenia można podzielić ze względu na moment jej zastosowania:
Rehabilitacja wczesna dotyczy leczenia na oddziałach intensywnej opieki lub rehabilitacji. Są to zazwyczaj ćwiczenia, które zapobiegają odleżynom, obejmują bierną oraz czynną pionizację, fizykoterapię i naukę samodzielności.
Rehabilitacja właściwa może być przeprowadzana na oddziałach rehabilitacji lub ambulatoryjnie. Dotyczy biernej i czynnej pionizacji, rehabilitacji przyłóżkowej w domu lub szpitalu, fizjoterapię, fizykoterapię, terapię zajęciową, a także oceny funkcjonalne.
Rehabilitacja późna to zazwyczaj leczenie w wykwalifikowanych ośrodkach rehabilitacji psychiatrycznej, zawodowej lub w ośrodkach dla upośledzonych umysłowo. Jest to zazwyczaj kuracja szczegółowa konkretnych narządów ruchu, neurologiczna, reumatologiczna, onkologiczna, kardiologiczna lub pediatryczna. Może być ambulatoryjna, domowa, sanatoryjna, środowiskowa, w grupie lub zawodowa.
O potrzebie rozpoczęcia terapii decydują cel i narzędzia, jakie zostaną podjęte, aby powrócić do sprawności. Często stała pomoc rehabilitanta wcale nie jest potrzebna. Jego rola to nauka działań, które samodzielnie można wykonywać w domu. Rehabilitant na podstawie zaleceń specjalisty oraz problemu, z jakim pojawia się pacjent, dostosowuje odpowiednie narzędzia.
Kiedy i czy w ogóle są potrzebne? Rehabilitacja nie określa wieku pacjentów i przyczyny problemów. Mogą one wynikać z wad wrodzonych, nabytych, a nawet powikłania po poprzednich czynnościach naprawczych. Rehabilitacja może być zarówno pracą ze specjalistą, jak i samodzielnym działaniem i wykonywaniem wcześniej nauczonych zadań.
Na pewnym etapie życia każdy może potrzebować terapii w wyniku urazu, przebytej choroby lub z powodu podeszłego wieku. Potrzeba skorzystania z rehabilitacji, to także konieczność skoncentrowania na sobie działań, które będą dostosowane do celów i preferencji prowadzących do poprawy jakości życia. Taka poprawa to doprowadzenie organizmu, ciała i stanu psychicznego do stanu sprawności, która pozwoli bezboleśnie i bez ograniczeń funkcjonować.
Poznaj metody rehabilitacji w Fontes-med Bydgoszcz